We winnen wel op eigen kracht!

Een gewonnen teamwedstrijd op 16 januari jl. tegen Almkerk. Ja, kunst zeggen mensen, die zien dat er bij de tegen­stan­der tweemaal NO staat en de start dus al 2 – 0 was. Maar het vijfde van Moira ver­slapte niet door die grote voor­sprong, maar liet zien dat ze als team tot iets moois in staat is. We wa­ren echt niet afhankelijk van die paar cadeautjes. We werden nogal verrast door de strikte toepassing van de schaakregels: of wij eerst onze opstelling op het formulier wilden schrijven. Toen wij dat ge­daan hadden kwam de aap uit de mouw: op de eerste twee borden waren de NO’s gezet. Tactisch slim om zo onze sterkste spelers te omzeilen. We mor­den wat maar sloegen aan het schaken en lie­ten zien dat we de winst best op eigen kracht konden binnenhalen.

PieterJan bracht de eerste winstpartij. Hij zegt zelf, dat hij meer last had van zijn ‘buren’ dan van zijn eigen tegenstander! De ene buurman drukte tot vijf keer toe de verkeerde klok in, de an­der(NB zijn eigen teamleider) gooide ver­volgens zijn koffie over zijn notatieboek. Op het bord kon PJ profiteren van de regel­ma­tige afwezigheid van zijn tegenstander, die de rest van zijn team observeerde. Deze miste daar­door een kans op en-passant. PJ won eerst een pion en daarna een kwaliteit via een tus­senzet. In het eindspel was de ene kans nog groter dan de andere. Dus gaf de tegenstander op toe mat of stukver­lies onvermijdelijk was. Rond half elf vielen de punten als rijpe appelen uit de boom. Paul’s partij was tot de 30e zet aardig in evenwicht. Daarna veroverde zijn tegenstander een pion op f 4 en dat had hij niet moeten doen: Paul’s toren en dame konderen zijn stelling binnenvallen en om mat te voorko­men moest hij een paard geven en de dames ruilen. Paul kwam niet tot de sterkste voortzetting, waardoor de winst nog wel even duurde. Daarna haalde Edgar zijn eerste volle punt achter ons team-schaakbord binnen, en stelde daarmee ook onze teamwinst veilig(5-0). Rond de 10e zet verloor zijn tegenstander bijna zijn dame en moest alle zeilen bijzetten. Op de 17e zet stonden al zijn stukken klem op de achterste rij en tien zetten later was het afgelopen: kwaliteits­ver­lies en mat in vijf zetten. Daniël mocht eens een keer met wit spelen. Hij kreeg het Deens gambiet -zijn favoriete opening- op het bord. Hij kwam niet meer in problemen en maakte het af met een mooie combina­tie. Zelf haalde ik even voor elven de 7-0 binnen. Na een rustige opening kon ik met een dame achter de zwarte linies komen en zelfs twee pionnen veroveren. Ik zette dat niet even sterk voort. Toch kon ik het rustig uitspelen en na vele zetten de winst binnen­ha­len. Alexander kwam met zwart in een ope­ning, die hij slecht beheerst: wit bleef maar hameren op zijn stelling. Na 40 zetten verdedigen wist Alexander een kwaliteit te winnen, maar verder waren de meeste stukken al afgeruild. De tegen­stander zette de partij echter zo vast, dat de gewon­nen kwaliteit geen overwicht gaf en werd er tot remise besloten. Maar de teamwinst was al ruim binnen.

Rijn de Jonge

Moira-Domtoren 5- Almkerk 1 7½ – ½

R.P.J. van der Heijden (Ronny) (1771) – NO 1 – 0

A.E. Braams (Ton) (1812) – NO   1 – 0

P. van Leeuwenkamp(Paul) (1678) – R.P. Kruis(Rob) (1775) 1 – 0

D.  Andel (Daniël) (1613) – A.L. Capelle(Bram) (1605) 1 – 0

P.J. Mellegers(PieterJan) (1526) – J.W. van Dongen(Jan) (1645) 1 – 0

K.T. de Jonge (Rijn) (1546) – P.J. den Uyl(Piet) (1518) 1 – 0

A.L. van Lunteren(Alexander) (1496) – J.J.W.J. Bouman(Jan) (1470) ½ – ½

E. Karel(Edgar) (—-) – W.H. Zwart(Wolf) (1446) 1 – 0