De strijd is begonnen: de gemene plannetjes worden bedacht

We houden niet alleen van externe rivaliteit, ook wel wat van een interne. Dit seizoen stonden drie teamwedstrijden tussen Moira-Domtoren en Ons Genoegen  op het SGS-programma. Ons vlag­gen­schip(MDT 1) en het strijdlustige tweede verloren ieder en laat nu toch MDT 5 winnen! Dat willen we wel even gezegd hebben. Het genoegen is geheel aan onze kant! Na onze teamoverwinning in de eerste ronde verwenden we ons niet met een volgende, al mag het gelijkspel laatst tegen de koplo­per best een overwinning heten. Op 9 maart jl. behaalden we onze tweede. In groep 2B staan we op een keurige vijfde positie: onze rivalen Oud-Zuylen 5 en Kasteel boekten in dezelfde week ver­ras­sen­de over­win­ningen op hoger staande teams. Dat wordt een spannend slot in deze SGS-groep.

Bord 5 t/m 8: zij scoren 2,5 punt

Gelijk na vier uitslagen
Tim is de topscorer van ons team en hij bleef dat: nog steeds 100%! ‘Die houden wij erin.’ Hij be­ëin­digde als eerste zijn partij. Het was een spannende partij, want ze togen beiden in de aanval. Die van Tim liep mis en zijn tegenstander won een stuk. Tim won dat stuk dan wel weer terug, maar de winst kwam voor hem door een grote blunder van de tegenstander: die gaf zijn dame weg. Maarten Metz had weer plaats­genomen achter het eerste bord en dat deed hij opnieuw uitstekend. Hij haalde een mooie remise tegen een sterkere speler. Ik zelf sloot als derde een partij af. Het werd remise en daar was mijn tegenstander erg blij mee: dan moet je je achter je oren krabben! Ik had een mooie stelling opge­bouwd, met leuke aanvallen, omdat mijn tegenstander wat behoudend speelde. Maar hij lette wel goed op, want toen ik alles in stelling had gebracht voor de beslissende klap, en een stuk won, plaat­ste hij een mataanval die ik alleen kon voorkomen door dame-ruil plus een stukoffer. Met veel moeite kon ik daarna remise schuiven. Vervolgens verloor Ricardo en stonden we weer gelijk. Hij had in het begin een stuk weggegeven en liep vervolgens continu achter de feiten aan.

De vis toch op de kant..

We moeten voor elk puntje knokken

Het derde en achtste bord maakten vervolgens het verschil. Allereerst Ton die een oude bekende aan het brod ontmoette, die weliswaar ouder was geworden, maar op het bord zijn routine en inzicht nog lang niet kwijt is. Ed probeerde vroeg in de partij het spel te egaliseren door de ruil van een twee­tal stukken en een vroegtijdige uitval van de dame. Maar het bleek loos alarm en zwart werd opgezadeld met een geïsoleerde dubbelpion, een slechte loper en met stukken die slechts verdedi­gend konden optreden. In het late middenspel wist zwart zich met een kwaliteitsoffer te bevrijden van de druk en moest Ton de kwaliteit terug offeren. Toen werd het zowaar nog spannend. Maar voor Ed bleek hoop op remise ijdel. Ton behandelde het toreneindspel met pluspion vakkundig en won! Vervolgens haalde Jon een vol punt. Een ongedekte pion werd door Jon geslagen. Waarom zijn tegenstander de zwarte dame maar bleef aanvallen begrijpt Jon nog steeds niet, want de positie van Jon  werd almaar sterker. Hij plaatste via een combinatie en een offer een koningsaanval. Wit kon met een gepende dame slechts verdedigen en zwart kreeg steeds meer aanvallende mogelijkheden. Toen mat dreigde gaf wit op. De stand was:4-2, en een blik op de ontwikkelingen op de laatste twee borden rekende ik opti­mis­tisch als ik ben op 1½ punt. Maar dat werd een vol punt minder. Paul viel de eer te beurt om de team-buit binnen te halen. Hij kwam in zijn partij steeds actiever te staan met uiteindelijk twee verbonden pion voor, terwijl ieder nog over een paard en een toren beschikte. Paul houdt het maar op stress, tijdnood en vermoeidheid dat hij twee blunders achter elkaar maakte in die gewonnen stelling. Maar met zijn remise haalde Paul wel de vis op de kant. PieterJan stond bijna de hele partij een pion achter. Hij dacht toen hij het sterkste stuk van wit onschadelijk had gemaakt, dat hij het ging redden, ook al omdat tegenstander Jan Ero onzekerheid toonde. Maar in het eindspel ging het mis, de ene pion voor van wit werd beslissend.

Ons Genoegen 2- Moira-Domtoren 5         3½-4½
Jacques van den Berg(1632) – Maarten Metz(1489) ½ – ½
Jan Ero(1670) – PieterJan Mellegers(1542) 1 – 0
Ed Mönch(1493) – Ton Braams(1677) 0 – 1
Ernst Schroth(1422) – Rijn de Jonge(1477) ½ – ½
Harry Schoonbeek(1521) – Tim Schuttevaer(1474) 0 – 1
Jan Jonkers(1649) – Paul Meijer(1311) ½ – ½
Gert Sepers(1432) – Ricardo Heins(1415) 1 – 0
Bab Wilders(1601) – Jon Kamphuis(1355) 0 – 1