De eerste borden

Wanneer kun je schaken? Als je de stukken goed kunt neerzetten, en een aantal juiste zetten maken. Maar bij schaken komt nog zoveel meer kijken: plannen maken, tegenslagen verwerken, spanning verdragen, tactiek, nieuwe wegen inslaan, nieuwe openingen leren, je tegenstander inschatten…. Daarom zeg ik: schaken is net als leven, je bent nooit uitgeleerd. Ik word vaak genoeg van het bord gemept van een jeugdige schaker. Oudere schakers weten me soms ook te raken. Ik teer nog steeds op de herinnering dat ik op onze schaakclub won van een Nederlands kampioene, en dat ik vier jaar geleden iemand in Dieren verschalkte die nu een rating van zo’n 2300 heeft. Eigenlijk had ik toen moeten stoppen met schaken, maar…. het is zo’n boeiend spelletje. Ook tijdens onze team-wedstrijd tegen Lekstroom 3 bleek dat je nooit te oud bent om te leren.

PieterJan wil als eerste aanvallen!

In thuiswedstrijden speelt elke keer een jeugdspeler mee. Deze keer was dat Maarten Blomme-stein. Zijn oudere tegenstander bleek nog wel wat van Maarten te kunnen leren. In het begin ging de wedstrijd gelijk op. Het ontwikkel-de zich al snel in een eindspel, waarin Maarten zowel materiele als positionele voorsprong had. Hij had op een moment wel vijf pion-nen voor een loper: zijn tegenstander kon dat onmogelijk tegenhouden. Dat speelde Maarten ervaren(!) uit. Toen kwam het leermoment: de tegenstander meende met zijn koning een pion ‘en passant’ te kunnen slaan. Dat ging de schaakzaal rond en veroor-zaakte enig gegniffel. De tegenstander had z’n lesje vlug geleerd en gaf een paar zet-ten verder op. Toen stond het al 2-0, want ik had zelf al ruim een half uur eerder gewon-nen. Ik kwam met zwart aardig uit de opening; mijn stukken kwamen beter en beter te staan. Ik kon zonder gevaar mijn pionnen voor de koning stevig laten oprukken en een kwaliteit veroveren. Toen mijn tegenstander ook nog mee hielp met afruilen, kon ik vrij eenvoudig afwikkelen naar winst. Tegen tienen oogsten bord 3 en 4 remises. PieterJan aks eerste. Zijn tegenstander, Ben van Baren, begon heel defensief. PieterJan dacht net dat hij vrolijk kon gaan aanvallen, toen Ben hem daarmee één zet voor was. Zwart kwam beter te staan met druk op de witte koningsstelling. Maar PieterJan sloot de zwarte dame in: Ben kon die in het gedrang alleen afruilen of zetten herhalen. Ben koos voor het laatste en dat betekende remise. Evert Jan zat voor het eerst dit seizoen weer achter een schaakbord en was blij met een rustige partij. Het ging steeds gelijk op: Evert Jan kreeg remise aangeboden toen alle lichte stukken geruild waren; hij speelde toch nog even door. Maar er werd goed verdedigd, de dames werden geruild en even later was remise de conclusie van beiden. Vervolgens bepaalde Maarten Metz de tus-senstand op 4-1. Ik heb weinig van zijn partij meegekregen, dus het enige verstandige woord dat ik ervan kan zeggen is: hij won! Tony noemt zichzelf in zijn partij een ‘calcu-lerende schaker’. Hij gebruikt die typering wat negatiever dan ik. Want rekenen moet je als je schaakt. De standaard openingszetten van Tony 1. e4 e5 2. Pf3 werden beant-woord met het Russische 2….Pf6. Daar heeft Tony dus de grootste hekel aan. Zijn ant-woord (3. Pxe5) pakte goed uit, hij won een pion en wist die de gehele partij door goed te verdedigen, tot de stelling in de volgende diagram(na 32.f4-f5+;Ke6-e7):

Dit is glad gewonnen voor wit. De witte toren jaagt de zwarte koning naar de 8ste lijn om vervolgens de pion op f6 te winnen. Het lukt de zwarte toren dan wel om ook de witte stelling binnen te vallen: via een schaak op e5 en dan naar e2, maar dat is niet erg, want wit is sneller, dichterbij bij de overkant en heeft nog steeds dat ene pionnetje extra. Maar, zegt Tony, helaas stond het team met 4-1 voor en besloot hij als ‘calcule-rende schaker’ om met 33.Td5;Tc4+ 34. Td4;Td5 remise af te dwing-en….om zo de teamoverwinning binnen te halen. Tony zegt zelf: “Koning Angsthaas regeerde”. Ik zeg: een prima team-mentaliteit, want schaken is meer dan individueel scoren. Er liepen nog twee partijen aan het 1e  en 6e bord. Invaller Piet scoorde weer heel keurig een vol punt. Hij zocht de spanning op, wist die mooi beheersbaar te houden en won; maar toen was het al 22.50 uur. Even later werd op bord 1 de eindstand bepaald. Ewout oordeelt achteraf over zijn partij dat die niet best was. Hij gaf in de opening voordeel aan zijn tegenstander. Hij maakte later een tactische fout die hem de partij had kunnen kosten, ware het niet dat zijn tegenstander weinig tijd had en remise aanbood. “Oef” zei Ewout.
Laten we maar zeggen, dat we allemaal weer wat geleerd hebben, maar of dat in onze volgende partij blijkt? Kom maar kijken.
Moira-Domtoren 4 – Lekstroom 3  (d.d. 8 december 2017) 6 – 2
Ewoud Loots(1636)- J.B. Rigter(….) ½ – ½
Tony Schoen(1567) – Steven Bastiaans(1743) ½ – ½
PieterJan Mellegers(1601)- Ben van Baren(1590)  ½ – ½
Evert Jan Evers(1632)- Fereydoun Ibrahimmy(1586) ½ – ½
Maarten Metz(1503)- Jos Bakker(1646) 1 – 0
Piet Homan(1729)- Mon Hoogendoorn(1546) 1 – 0
Rijn de Jonge(1429)- Mimoun el El Mohadi(1293) 1 – 0
Maarten Blommestein(1378)- Chengiz Zendedel(1047) 1 – 0
Rijn de Jonge