Het tweede team van Moira-Domtoren is dit seizoen niet te kloppen. Voor de achtste maal op rij won het team, ditmaal van Doorn-Driebergen. Met nog één wedstrijd te gaan zijn ze de concurrentie maar liefst vier punten voor. Overtuigender kampioen worden is onmogelijk!

De thuiswedstrijd tegen Doorn-Driebergen 1 werd met het kleinst mogelijke verschil gewonnen. Na een bliksemstart door twee overtuigende overwinningen van Lena en Jorn leken we op een kampioenswaardige monsterscore af te stevenen. Maar zoals zo vaak moest het team toch hard aan de bak om de winst binnen te slepen. Op de eerste drie borden lukte het alleen Wouter een half puntje te scoren. Invallers Paula Vennix (remise) en voorzitter Kees Pafort (winst) brachten het puntentotaal op vier. Genoeg voor een gelijkspel, maar nog niet voor een kampioenschap…

Stelling Johnny de Kraker – G.J. Hoevers na 39 zetten

Ondertussen ploeterde Johnny hard op het vierde bord. Hij had onverstandig genoeg bedacht om voor de gelegenheid een nieuwe opening uit te proberen. Dit had hem zeeën van tijd gekost, want de finesses waren niet helemaal blijven hangen in het niet meer zo jeugdige brein. In bovenstaande stelling was hij met wit wel weer helemaal on top, maar de klok liep vervaarlijk dicht zo naar de twee minuten bedenktijd. Vandaar 40. Tf2 vergezeld van een remiseaanbod dat gretig werd aangenomen door de tegenstander.

Kleine broer vs grote broer

Waarna er geproost kon worden. Kampioen! Wie had dat ooit verwacht? Het kleine broertje haalt het grote broertje bij. Volgend jaar samen in de promotieklasse. Of zouden de spelers van het eerste dat toch een beetje gênant vinden? En de laatste ronde alles op alles zetten om deze smadelijke situatie te voorkomen en nu eindelijk eens  promoveren naar de KNSB. Want je wilt toch niet in dezelfde klas zitten als je kleine broertje?

Gedetailleerde uitslagen van de wedstrijd tegen Doorn-Driebergen