Sinds het dipje in en tegen Soest eind 2012, draait het eerste weer als een zonnetje. Na een overwinning op Utrecht 3 en DBC 1 bleken de sterspelers ook opgewassen tegen Hoogland 1. De wedstrijd op vrijdag 22 februari 2013 had iets van een dejà-vu. Inderdaad had juist de week daarvoor het bekerteam van Hoogland het Rode Kruisgebouw betreden, om luttele uren later huiswaarts te keren met een 1½-2½ overwinning in de knip, het thuisteam uitgeschakeld achterlatend. De uitgebreide reünie beviel ons een stuk beter.
Op het laatste moment moest helaas een thuisspeler afzeggen. Zijn portemonnee bleek eerder die dag gerold, waardoor hij noodgedwongen een belrondje langs diverse (credit)kaartmaatschappijen moest maken om pasjes te laten blokkeren. Voor de teamsterkte maakte het niet veel uit: het eerste bestaat dit seizoen sowieso uit negen spelers, zodat er eigenlijk altijd wel een reserve paraat staat.
Gevaarlijke spelers
Om Amersfoort 2 een beetje bij te houden, hadden we ons voorgenomen te gaan werken aan ons bordpuntensaldo. Maar primair moesten de matchpunten veiliggesteld worden, en dat bleek al moeilijk genoeg. Hoogland mocht dan ergens onderaan bungelen in de Promotieklasse, het blijven gevaarlijke spelers (dat had het bekerteam zoals gezegd ook al mogen ervaren).
Angel uit stelling
Aan bord 1 werd het spel van Jeffrey geneutraliseerd door Tom Officier. Een bordje verder deelde ook Niels het punt met zijn tegenstander, hoewel Niels na de analyse een beetje spijt had gekregen dat hij niet had doorgespeeld. Aan bord 3 trof Albertus Hooglands topschaker Marco Dieleman. Die zette de zwarte stelling onder grote druk, en toen hij ook nog een vrijpion kreeg, zag het er even somber uit. Albertus wist echter op knappe wijze de angel uit de stelling te halen en accepteerde in een gelijkstaand dame-eindspel het remiseaanbod. Een laatste puntendeling viel op bord 5, waar Kees niet door het taaie verdedigingsspel van zijn opponent kwam.
Derde keer
Aan bord 7 trof Tjerk voor de derde achtereenvolgende keer Hooglandspeler Eddy Wigmans. Best knap eigenlijk, telkens aan een ander bord. Na een onorthodox openingsspel veroverde Tjerk een kwaliteit en besliste de strijd in zijn voordeel. Ook Antonio (bord 6) was succesvol. Hij sloeg een remiseaanbod af, omdat hij kansjes zag. En verkreeg spoedig daarna materieel voordeel, waarna het punt hem niet meer kon ontgaan. Philip – tot nu toe topscorer van het team aan bord 8 – was minder gelukkig. Hij verloor enkele pionnetjes. In het begin stond hier nog initiatief tegenover, maar toen dat stilviel, moest hij de strijd staken.
Feilloze techniek
Bij een 4-3-voorsprong was Casper (bord 4) als enige nog bezig. Het eindspel werd door sommige toeschouwers als remise beoordeeld, en door anderen als verloren beschouwd. De waarheid lag in het midden. Vanwege de teamachterstand weigerde de Hooglandspeler een remiseaanbod en deed een geforceerde winstpoging. Dat bleek fataal, zoals Casper aantoonde met een feilloze techniek.
Moira-Domtoren 1 | Hoogland 1 | 5 – 3 | |
1. | Jeffrey van Renswoude (2001) (z) | Tom Officier (1977) | ½ – ½ |
2. | Niels Hendrikx (2214) | Hans Wisman (1911) | ½ – ½ |
3. | Albertus ten Hertog (2042) | Marco Dieleman (2121) | ½ – ½ |
4. | Casper Schoppen (1797) | Koen Kramer (1904) | 1 – 0 |
5. | Kees Verweij (2025) | Lars Slofstra (1733) | ½ – ½ |
6. | Antonio Carretero (1934) | Niels Dol (1824) | 1 – 0 |
7. | Tjerk Hacquebord (1939) | Eddy Wigmans (1863) | 1 – 0 |
8. | Philip Verlinde (1943) | Patrick van der Lee (1815) | 0 – 1 |