MDT 4 tegen Zeist 3

Twan gaat winnen…

Wij zijn dit seizoen het vierde team van Moira-Domtoren, omdat onze club dit jaar met een achttal minder speelt in de SGS-competitie. Wij zijn ingedeeld in groep 2C. Een  paar ‘vaste waarden’ scha­ken elders, maar nieuwe versterken ons team. We hebben af­ge­sproken dat elke thuiswedstrijd een jeugdspeler mee doet. Zo kunnen ze aan het senioren­scha­ken wennen, want schaken kunnen die jong­ens wel. Op vrijdag 13 oktober wonnen we van Zeist 3, waar we in het verleden duidelijk van verloren. Maar dat komt natuurlijk mede omdat zij als achttal met zes spelers kwamen opdagen. Dan willen we winnen ook!
Ewoud en Ronny kwamen aan de eerste borden dus makkelijk aan hun punten… maar je zag aan hun ge­zicht duidelijk dat ze baalden. Sorry, mannen! De meespelende jeugdspeler was deze keer Twan Leenaars. Hij behaalde de eerste overwinning binnen. Knap gedaan van Twan. Ik heb naast hem zit­tend zijn partij wat kunnen volgen. Hij speelde rustig en bouwde zijn stelling gedegen op. Hij verover­de een pion en kon met zijn paard de zwarte stelling binnendringen en op pionnenroof gaan. Zijn stuk­­ken stonden zo goed opgesteld, dat zijn tegenstander het om 9 uur niet meer zag zitten en op­gaf. Een 20 minuten later verloor Maarten. Ik heb niets van zijn partij meegekregen. Weer 20 minu­ten won Piet, die op een laat moment was ingevallen. Piet krijg je niet zo maar klein. Hij won in het begin al een pion en heeft zijn betere stelling rustig uitgebouwd. (stand 4-1)
Weer 20 minuten laten werd met de volgende twee uitslagen de teamoverwinning zeker gesteld (5-3). Ik had de partijen van PieterJan en Tony al eens bekeken en vond dat de eerste minder stond en de tweede beter dan hun tegenstanders. Maar de uitslag van hun partijen was precies andersom. PieterJan begon voortvarend en zijn tegenstander wachtte rustig af. Uiteindelijk hield de laatste drie pionnen over op de damevleugel, en onze derde bordspeler maar één. Wit begon systematisch de stuk­ken af te ruilen. Het zag er slecht uit voor PieterJan tot hij in onderstaande stelling een tactische kans in de schoot geworpen kreeg: na ….Lxd4 schaak gaf zijn tegenstander op.

Tony speelde tegen de teamleider van onze tegenstan­der. Wendela speelde zijn favoriete opening, dat is Scandinavisch (e4, d5). Tony speelt dan graag met zwart en het ging hem dus redelijk goed af. Hij kwam voor te staan met twee pionnen voor met actief spel. Er werd tegengesteld gerokeerd, en Wendela begon uiteraard met een pionnenstormloop op Tony’s koningsstelling. Maar hij overschatte rond zet 15 haar stelling, tuurde lang en zag niet hoe hij het denkbeeldige gevaar te lijf moest gaan…en blunderde en drie zetten later was het afgelopen.

Ik zelf legde een uur later mijn koning om. De opening verliep gelijk op, maar mijn tegenstander kwam beter te staan. Steeds meer van mijn stukken stonden verkeerd, en….ik wist op een moment gewoon niet meer wat te doen. Toen mijn tegenstander ging aanvallen en afruilen kon ik wel wat be­ter bewegen, maar de koningsaanval kon ik niet tegenhouden.

Rijn de Jonge