Woensdag 26 oktober brengt ons een geweldige verrassing in de eerste team-wedstrijd van dit seizoen (SGS-groep 2B): winst op de Damrakkers! Deze surprise zegt ook dat onze verwachtingen niet zo hooggespannen waren. MDT 5 smaakt elk jaar het genoegen dat spelers wordt gevraagd hogerop te komen. Door aan­vulling met en­kele jeugdspelers hebben we weer voldoende schakers, al zal het in de uitwed­strijden weer wat passen en meten zijn. En warempel slaan we onze slag al in de eerste de beste uitwedstrijd, tegen de Damrakkers tegen wie we vorig seizoen nog remiseerden. Het werd een duidelijke 5-3 over­winning op een team dat – behalve aan het laatste bord – sterker tot veel ster­ker scoort in rating­pun­ten. Maar …het is breder bekend: resultaten uit het verleden…

Tim haalt rond 21.15 uur het eerste punt binnen. Vorig jaar scoorde hij al bovengemiddeld, hij is blijkbaar van plan dat dit seizoen te herhalen. Hij concentreert zich dit jaar helemaal op ons team en heeft dus een goede start. Een half uur later haalt Michiel het tweede punt bin­nen. Hij komt in de ope­ning een pion voor, en via een mix van ‘stap 3-tactieken’ wint hij ook nog een kwaliteit. Dit brengt zijn tegenstander tot een drieste aanval. De stukken van Michiel staan actief en de koning van zijn tegenstander onveilig: via nog meer materiaalwinst wordt het 2-0. Maar­ten gaat verder waarmee hij het vorige seizoen beëindigd had: winnen! Hij komt in de opening wel wat onder druk te staan, maar hij brengt zijn verdediging op orde en zet op zijn beurt zijn tegen­stan­der onder druk en zo staat het om 22.00 uur al 3-0!

Daarna is het een klein uur stil aan het scoringsfront. Eerstebordspeler Ton brengt een halfje binnen, na een zeer strategische en positionele partij, met subtiele manoeuvres om kleine voor­deeltjes te be­ha­len. Ton haalt met wit optisch wel wat overwicht en ruimtevoordeel, maar dat is niet van grote be­te­kenis. In een evenwichtige stelling met de zware stukken nog op het bord wordt vre­de gesloten. Binnen 20 minuten eindigen de resterende vier partijen. Paul verliest na een goed begin, met twee dubbelpionnen voor de tegenstander. Het middenspel is van beide kanten voorzichtig, maar Paul zegt achteraf dat hij geen idee had hoe verder te gaan. Zijn tegen­stan­der offert, komt be­ter te staan, maar door een blunder doet Paul zichzelf de das om. Vijf minuten later noteer ikzelf een overwin­ning. In een klassiek uitgevoerde Siciliaanse partij plaats ik met zwart een toren op de c-lijn, en dat is me zo goed bevallen, dat ik dat vaker ga doen. In een combinatie kan ik door een andere zetvolgorde  stuk­winst boeken. Ik houd een leuke stelling over en als er een toren tegen een paard wordt geruild, kan ik het uit­spe­len. Ik moet alleen nog een matdreiging omzeilen, wat mij ‘net’ lukt. De teamwinst is met 4½ punt binnen. Met de remise van PieterJan wordt de overwinning nog ruimer. Hij speelt voor het eerst een opening en treft een tegenstander die dit begin beter kent dan hij zelf… PieterJan komt ge­drong­en te staan en dat blijft vrijwel de hele partij zo. Maar na afruil van dames en torens is er geen probleem meer. PieterJan komt zelfs beter te staan en zijn tegenstander moet berusten in remi­se. Jon heeft bijna de hele partij moeten vechten om enigszins te overleven.  Hij wordt na een paar zet­ten verrast door een hem onbekend offer. Hij weigert en dat kost Jon een pion, maar hij kan zijn te­gen­stan­der vastzetten. Maar door eigen ontwikkelingsachterstand verliest hij twee pionnen en zo ook de par­tij.

Rijn de Jonge