Spelen met positief thuisgevoel!

Van de vier thuiswedstrijden hebben we er dit seizoen 3 gewonnen en alle uitwedstrijden heb­ben we verloren! Hoe zit dat toch met ons vijfde team? We verliezen van teams die onderaan groep 2D staan en behalen overwinningen tegen hogergeplaatste teams. Zijn onze spelers ver­legen mensen, die alleen in een thuiswedstrijd alles uit de kast durven te halen? Nu, verlegen zijn ze niet. Natuurlijk hebben we door het alleen thuis-meespelen-van-Ronny een sterkere opstelling en een gelukkiger verdeling van sterkte over het hele team. Maar ik denk dat onze spelers der­ge­lijke clubspelers zijn, dat ze niet voor de ogen van clubgenoten kopje onder durven te gaan. Dan gaat er nog een schepje boven op hun toch al niet geringe schaak­tech­niek en wedstrijd­mentaliteit. Ja, dat zal het zijn.Dit keer gaf ik zelf als teamleider maar eens het goede voorbeeld en haalde het eerste punt bin­nen. Ik kwam niet ongelukkig uit de opening en kon via een gunstige afruil mijn toren op de zevende rij krijgen, daar de koningsstelling aanpakken en twee pionnen voorsprong halen. Tenslotte stonden zijn pionnen los en de mijne verbonden. De partij duur­de wel 55 zetten, maar mijn tegenstander speelde snel, zelfs sneller dan ikzelf, en ik kon om 22.00 uur de vis rustig op het droge halen. Een kwartier later behaalde Ronny de overwinning en begon het er voor ons team aardig uit te zien. Daniël stond, vroeg en kreeg remise en vervolgens behaalde Paul een keurige overwinning en we stonden om 22.45 uur al met 3½ voor. Kylian verloor even over elven zijn partij. Hij verloor als snel een pion en werd zwaar onder druk gezet, kreeg een pittige aanval op zijn koningsstelling te verwerken en toen die verdediging werd open­gebroken was het snel bekeken. Tegen 23.30 uur haalde PieterJan zijn eigen en de team­over­winning binnen. Zijn tegenstander speelde bedachtzaam, maar ze kwamen in een voor PieterJan bekende opening terecht. Verdrukking ondergaan daar weet PJ alles van, want hij schuift geduldig. De tegenstander vertrouwde te lang op een paard op een sterk veld. PieterJan ruilde af en had plotseling en meer dan gelijkwaardige stand, maar met veel actievere lopers. Zonder blunders van beide kanten kon hij het uitspelen. Toen verloor Ton! Hij wil eigenlijk niet aan die stelling herinnerd worden: want hij gaf een toren weg, in een gewonnen stelling; ik had het punt bijna al opgeschreven. Tenslotte moest Edgar nog diep gaan bij het uitspelen van zijn partij. Hij had dan zijn tegenstander wel op de laatste twee rijen vastgezet, maar hij wist het positionele voordeel niet in een winnende koningsaanval om te zetten. Er werd af­ge­ruild naar een eindspel waarin hij onder grote tijdsdruk de winnende pionzet over het hoofd zag. Maar het werd gelukkig remise. En zo een keurige teamoverwinning voor dit trotse Moi­ra-team.

Rijn de Jonge