Toren van Acquoy door ZY-CO

In schaakkringen weet je dan wat daar uit voortkomt: remise. Dan laat je je niet mat zetten. Op 1 februari jl. kwam het tot een treffen tussen schaakteams uit twee plaatsen die beroemd zijn om hun toren: Utrecht met zijn fiere Domtoren en Acquoy bekend om zijn ‘scheve’ toren. Om beroemd te worden hoeft Utrecht zijn toren niet scheef te laten zakken, maar Pisa en Acquoy hebben dat wel nodig om de aandacht te trekken. De schaakwet ging ook in deze wedstrijd op: gelijkspel. Dat mag voor ons vierde team bijna als een overwinning gelden, al denk ik niet dat de wedstrijdleider van de SGS zo rekent.

Op stoom
Je mag wel zeggen dat MDT-4 op stoom komt. We staan op dit moment zelfs derde in onze poule. Na de eerste verloren wedstrijd wonnen we op 23 november van De Giessen en Linge (6½ – 1½) en koud voor de kerst – 17 december – speelden we gelijk in het verre Zuilichem (ZZC 2). En nu zelfs gelijk tegen de fiere nummer één in onze groep én promotiekandidaat Acquoy. We waren dan ook op volle sterkte. Onze sterke tegenstander speelde pittig, maar het werden geen lange wedstrijden; een beetje in deze houding: je levert stevig partij, maar als je verloren staat, dan ga je niet zeuren en niet rekken. Om 23.00 uur was de teamwedstrijd al afgelopen.

Flink knokken
Onze topscorer Tony Schoen haalde om half negen het eerste punt binnen. Na zes zetten stonden alle stukken van zijn tegenstander weer in de beginstand, afgezien van één ‘durfallig’ pionnetje dat het gewaagd had een stapje naar voren te doen. Maar na 16 zetten gaf de tegenstander er de brui aan. Bij nader inzien stond hij helemaal niet zo verloren. Tony stond wel beter, maar had nog flink moeten (en willen) knokken voor het punt.

Vier partijen op rij
In het vervolg ging het niet goed voor ons. We verloren na de eerste overwinning vier partijen op een rij. Eerst ging ik er zelf aan. Ik kon eerst nog wel gelijke tred houden, daarna kreeg ik wat ruimte voor een torenaanval op de h-lijn, maar….. na een torenafruil kon de tegenstander met de dame een ongedekte toren én een ongedekt paard aanvallen: ik verloor een stuk en de partij.

Topspeler
Vervolgens verloor Ronny. Ik heb niets van zijn partij meegekregen, behalve deze uitslag. Kort daarna moest ook Ton opgeven. Onze eerstebordspeler speelde een voor beide partijen verraderlijke variant van de Franse opening te lichtzinnig en werd onprettig verrast door de complicaties die de doorgeschoven d-pion met zich meebracht. Tegenstander Arjan Kreukniet liet zien, dat hij niet voor niets als sinds jaar en dag topspeler van Acquoy is: hij omzeilde vaardig alle mogelijke tactische verwikkelingen en maakte snel en doeltreffend gebruik van zijn ruimtevoordeel en aanvalskracht. Zo stonden we rond half 10 achter (3-1).

Afgelopen
Toen tien minuten later ook Daan verloor, dachten we: wat moet dit worden? Daan was niet tevreden over zijn partij, een Siciliaan, rustig volgens de theorie gespeeld. Maar Daan maakte een fout waardoor hij de stelling verloor. Er bleven weinig kansen over, hij werd achteruit gedreven, verloor een stuk: het was afgelopen.

Victorie
Maar…. met Maarten begon onze victorie. Hij speelde aan het achtste bord weer een van zijn gedegen partijen en won zijn partij duidelijk. Een half uur later sleepte PieterJan een punt binnen. Zijn tegenstander begon uiterst voorzichtig. Gesloten pionnenstelling, snel afruilen. PieterJan dacht toen wat beter te staan; hij zette rustig een aanval op, omdat wit de torens nauwelijks konden bewegen achter de pionnenstelling. Maar… de tegenstander ondermijnde onthutsend snel de voorpost van PieterJan. Met een pion achter maar wel met loperpaar en toren tegen twee paarden en toren taxeerde PieterJan zijn stelling als duidelijk minder. Ten slotte kon hij echter met een verrassend tussenschaakje een dubbele aanval op koning en toren uitvoeren: de tegenstander gaf op.

Zwoegen
Marco moest toen nog bijna een half uur flink zwoegen. Ze waren begonnen met een Siciliaan; dat bracht een leuke wedstrijd op het scherp van de snede. Om druk te blijven zetten, rokeerde Marco niet. Het resulteerde in een leuke aanval waarbij hij een paard won met de toren, omdat terugslaan door de koning een penning met de dame zou opleveren. Hij won en zo werd het toch nog een gelijkspel. Waar gaat ons team dit seizoen eindigen?

Rijn de Jonge